In deze zaak staat ter discussie of bij directe planschade de gebruiksmogelijkheden onder het overgangsrecht dienen te worden betrokken. Appellant verwijst daartoe naar zeven uitspraken waaruit zou blijken dat overgangsrecht wél dient te worden betrokken. Op grond van die uitspraken zou onder meer rekening dienen te worden gehouden met het overgangsrecht omdat hiermee bij de schadetaxatie rekening wordt gehouden.
Appellant is eigenaar van een woning en heeft een aanvraag om planschade ingediend. Voor twee vergelijkbare woningen in de nabijheid is reeds planschade toegekend. Aanvrager constateert dat voor één van die woningen de waarde voorafgaand aan de wijziging 31% hoger is geschat terwijl de woz-waarde maar 7% afwijkt.
In deze zaak staat der discussie of de appellanten één dag te laat waren met het indienen van de aanvraag om een tegemoetkoming in de planschade.
Appellant is eigenaar van agrarische gronden die een natuurbestemming krijgen. Bij de besluitvorming is door het college de mogelijkheid betrokken om onder het overgangsrecht het agrarische gebruik te continueren. Onder verwijzing naar eerdere rechtspraak overweegt de Afdeling dat als hoofdregel geldt dat de mogelijkheden op grond van de overgangsbepalingen bij een bestemmingsplan buiten beschouwing gelaten dienen te worden.
Appellant heeft schade ondervonden die gedeeltelijk voorzienbaar is. In deze zaak staat onder meer ter discussie of de drempel voor het normaal maatschappelijk risico dient te worden getoetst aan de totale of alleen de niet-voorzienbare schade.
Appellant is eigenaar van gronden waarop voorheen een glastuinbouwbestemming gold. Op deze gronden is vervolgens voorzien in een uit te werken woonbestemming. De schade is vervolgens gecompenseerd in natura door de glastuinbouwbestemming terug te bestemmen. Appellant is van oordeel dat hiermee de schade niet volledig is gecompenseerd, door de uit te werken woonbestemming op de omliggende gronden dient bij uitbreiding rekening te worden gehouden met de omliggende woonfunctie.
Appellant is eigenaar van gronden waarop de bouw- en gebruiksmogelijkheden zijn beperkt. Onder het oude planologische regime worden de gronden gewaardeerd op € 750.000,00 en onder het nieuwe planologische regime op € 5.000,00, aldus een waardedaling van € 745.000,00. Ter discussies staat de taxatie.
Appellant is eigenaar van gronden met een bedrijfsbestemming. Als gevolg van een bestemmingswijziging worden de gronden bestemd voor een uit te werken bestemming voor woningbouw.
Een eigenaar van een jachthaven stelt planschade te hebben geleden als gevolg van een bestemmingsplan op grond waarvan het gebruik van de wateren voor ligplaatsen voor woonboten niet langer zijn toegestaan. De aanvraag was afgewezen omdat er geen sprake was van een planologisch nadelige situatie.
Als gevolg van de komst van windturbines is de schade voor een omliggende woning bepaald op minder dan 2% van de waarde van de woning. Appellant kan zich hier niet mee verenigen.
Actieve risicoaanvaarding is aangenomen op basis van een structuurplan. Appellant is van oordeel dat de contouren en begrenzingen van het plangebied op de bij het structuurplan behorende kaart niet volstrekt duidelijk zijn.
De eigenaar van gronden met een bedrijfsbestemming had de mogelijkheid om twee bedrijfswoningen per bedrijf te bouwen. In het nieuwe bestemmingsplan komt deze mogelijkheid te vervallen. Dit planologische nadeel wordt in natura gecompenseerd.
Als gevolg van de komst van een nieuwe weg stelt aanvrager schade te hebben geleden. Het debat in hoger beroep gaat onder meer over de omvang van het normaal maatschappelijk risico.
Aanvragers stellen schade te ondervinden als gevolg van een plan dat het voor een café mogelijk maakt een vlonderterras aan te leggen aan de Maas. De deskundige had het normaal maatschappelijk risico vastgesteld op 2%. De rechtbank heeft overwogen dat de aanleg van een terras een normaal maatschappelijke ontwikkeling is waarmee aanvragers rekening hadden kunnen houden en heeft het normaal maatschappelijk risico verhoogd naar 4%.
Als gevolg van de komst van vijf woningen stelt aanvrager schade te hebben geleden. Tussen partijen is de omvang van het normaal maatschappelijk risico in geschil.
In mijn voorgaande blog (omtrent het waarderen van tankstations) heb ik aangegeven dat er op 1 januari 2019 in Nederland circa 8,5 miljoen auto’s rond reden. In het begin van 2020 stonden er 8,7 miljoen auto’s op naam in Nederland, het autobezit stijgt dus harder dan de bevolkingsgroei van 18 jaar en ouder. Dit strookt niet met de lage parkeernormen die momenteel worden gehanteerd in binnenstedelijke (her‑)ontwikkelingen.
Tot op heden zijn in 2020 een zestal rechterlijke uitspraken gedaan, die – direct of indirect – betrekking hebben op de Wet voorkeursrecht gemeenten (Wvg). In deze bijdrage wordt stilgestaan bij de betreffende uitspraken, die in lijn zijn met de vaste rechtspraak in het kader van de Wvg.
Bij tussenuitspraak heeft de Afdeling de minister opdracht gegeven om een nieuw besluit te nemen aangaande het verzoek om schadevergoeding Tracébesluit A4 Dinteloord –Bergen op Zoom. Het geschil ziet op het verschil tussen de taxatie van het object en de betekenis van de woz-waarde. De Afdeling acht het aannemelijk dat vanaf de ingebruikname van de A4 in 2014 een substantiële en structurele verlaging van de woz-waarde heeft plaatsgevonden.
Appellant is eigenaar van een woning en wordt geconfronteerd met 150 nieuwe woningen in de nabijheid. Ter discussie staat de vraag of sprake is van voorzienbaarheid. Het college had in een besluit uit 2005 de locatie aangewezen als een mogelijk toekomstige uitbreidingslocatie. Naar oordeel van appellant is dit beleidsvoornemen echter doorbroken door een later vastgesteld bestemmingsplan waarin de gronden zijn aangewezen voor agrarische doeleinden en in de toelichting geen vermelding is opgenomen van de woningbouwopgave.
Naar aanleiding van een tussenuitspraak heeft het college nader advies ingewonnen bij een adviseur. Ter discussie staan onder meer de overwegingen van de Afdeling met betrekking tot de voorzienbaarheid.
Appellant is eigenaar van een snackbar en wordt geconfronteerd met de komst van een mortuarium naast zijn snackbar. Omdat appellant zich niet kan verenigen met het besluit van het college heeft appellant een eigen deskundige/taxateur ingeschakeld om de schade te bepalen. In die rapportage is door de taxateur rekening gehouden met de negatieve gevoelswaarde van bezoekers en klanten van de snackbar bij het gebruik van het mortuarium. Naar oordeel van de Afdeling mag daar geen rekening mee worden gehouden.
Aanvragers zijn eigenaar van woningen en stellen schade te hebben geleden van het inpassingsplan waarmee de Buitenring Parkstad Limburg mogelijk is gemaakt. Ter discussie staat of de schade voor de drie onderscheidenlijke appellanten voorzienbaar was.
Aanvrager is eigenaar van een woning en stelt schade te hebben geleden van het inpassingsplan waarmee de Buitenring Parkstad Limburg mogelijk is gemaakt. Meer concreet is op korte afstand van de woning van aanvrager een rotonde mogelijk gemaakt waarmee het lokale infrastructuur wordt aangesloten op de Buitenring. Het college had in afwijking van de schadecommissie geoordeeld dat de schade voorzienbaar was en een hoger normaal maatschappelijk risico (4%) vastgesteld.
Aanvragers zijn eigenaar van woningen die in de nabijheid zijn gelegen van een planologische wijziging. Samengevat weergegeven hebben de volgende planologische wijzigingen plaatsgevonden: in 2000 is het eerste bestemmingsplan vastgesteld met een agrarische bestemming, in 2011 het tweede bestemmingsplan met een uit te werken woonbesteming en in het derde bestemmingsplan uit 2016 is woningbouw mogelijk gemaakt.
Appellant is eigenaar van een pand te Borne. Het pand is in gebruik als winkel op de begane grond en woning op de verdieping. Appellant is drijver van een kledingzaak in het winkelgedeelte. Bij besluit heeft het college een gedeelte van de Grotestraat ter hoogte van het pand gewijzigd in een voetgangerszone, waarbij fietsen en laden en lossen is toegestaan, en een algemene gehandicaptenparkeerplaats opgeheven. Appellant verzoekt om nadeelcompensatie omdat het verkeersbesluit tot inkomensderving en waardevermindering van het pand heeft geleid.
De woning van appellante ligt in de nabijheid van de nieuwe tunnel in de A9 Gaasperdammerweg. Appellante heeft verzocht om nadeelcompensatie voor schade bestaande uit aantasting van haar woongenot ten gevolge van de werkzaamheden voor de realisering van de tunnel A9 Gaasperdammerweg.
Uitspraak over het projectplan ‘Herinrichting Groote Beerze, traject 1’ dat het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant heeft vastgesteld. Het projectplan maakt het mogelijk het beekdal de Groote Beerze tussen Bladel en Westelbeers opnieuw in te richten. Het projectplan bevat maatregelen om verdroging in het gebied tegen te gaan. Twee eigenaren van nabijgelegen percelen zijn tegen het projectplan in beroep gekomen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
De zomervakantie van 2020 gaat de boeken in als de zomer van vakantie in eigen land. De verre oorden worden ingeruild voor een vakantie in de achtertuin, de plaatselijke camping of de recreatieparken aan de kust of in de polder. Deze omslag heeft een grote impact op de markt voor recreatiewoningen binnen Nederland, maar ook daarbuiten. In deze blog behandel ik niet alleen de huidige situatie op de markt voor recreatiewoningen in Nederland, maar bespreek ik tevens de kansen en bedreigingen waar bij het beleggen in recreatief vastgoed rekening mee gehouden moet worden.
Appellant heeft een verzoek om nadeelcompensatie ingediend vanwege twee percelen die als gevolg van de verhoging van de grondwaterstand sinds de peilopzet van de Maas met 25 cm steeds verder onder water komen te staan waardoor de weilanden niet meer bruikbaar zijn voor de paardenfokkerij omdat merries en veulens niet voortdurend in het water kunnen lopen gezien het risico op blessures en hoefziekten.
Appellant verzoekt om schadevergoeding vanwege het Tracébesluit dat onder meer de aanleg van de A74 tussen de A73-Zuid en de Duitse grens mogelijk heeft gemaakt. De adviseur concludeert dat de schade volledig onder het normaal maatschappelijk risico valt. Appellant voert aan dat onvoldoende rekening is gehouden met de toename van de geluidbelasting en dat de adviseur in 9 van de 12 taxaties concludeert dat de waardevermindering € 5.000,00 bedraagt.
