Verschillende eigenaren stellen schade te hebben ondervonden als gevolg van de windturbines. In deze zaken had het college in afwijking van het advies van de SAOZ de aanvragen afgewezen. Daarbij heeft het college betrokken de in de bouwverordening opgenomen ontheffingsbepalingen en is door het college het normaal maatschappelijk risico vastgesteld op 5%.
Deze zaak betreft de afwijzing van het verzoek om tegemoetkoming in planschade vanwege de vrijstelling voor de aanleg van een geluidsscherm. Het verzoek is afgewezen omdat er volgens het advies van de SAOZ ten tijde van de investeringsbeslissing sprake is van voorzienbaarheid op basis van het bestemmingsplan "Landelijk gebied”.
Het gaat hier om een verzoek om nadeelcompensatie vanwege gestelde waardevermindering van de woning door Tracébesluit A4 Dinteloord-Bergen op Zoom.
Planologisch gezien is de bouwhoogte in de nabijheid van de woning van appellant toegenomen. Het geschil tussen partijen ziet op de vraag of bij de planvergelijking mocht worden uitgegaan van de feitelijk bestaande bouwhoogte van het gebouw van 16,2 meter (zoals toegestaan onder het overgangsrecht) of van de met dat plan toegestane bouwhoogte van 12 meter.
Appellant is eigenaar van een onroerende zaak en stelt directe planschade te hebben ondervonden. De aanvraag is afgewezen omdat het voorontwerp van het nieuwe bestemmingsplan vanaf 31 mei 2013 ter inzage is gelegd, de koopovereenkomst op 7 oktober 2013 is gesloten en ten tijde van de koop dus rekening diende te worden gehouden met de negatieve planologische ontwikkeling.
Appellant heeft in 1994 zijn woning gekocht en in eigendom verkregen. Reeds voor het moment van aankoop had de gemeente een Kadernotitie vastgesteld dat als een concreet beleidsvoornemen kan worden aangemerkt. Op basis van de Kadernotitie had een redelijk denkend en handelend koper er rekening mee te houden dat de betreffende ontwikkeling zou worden gerealiseerd.
Appellant stelt schade te hebben geleden als gevolg van de herontwikkeling van een sportcomplex naar een woonwijk. Door het college is aan de besluitvorming ten grondslag gelegd dat de ontwikkeling in de lijn der verwachting lag omdat de ontwikkeling niet in strijd is met enig planologisch beleid. Volgens de Afdeling is deze motivering onvoldoende.
Een eigenaar van een woning stelt schade te hebben geleden als gevolg van de komst van vijf nieuwe woningen. Ter discussie staat of onder het oude planologische regime nieuwvestiging van agrarische bedrijven is toegestaan.
Appellant heeft een planschadeaanvraag ingediend als gevolg van de verlening van twee projectbesluiten. De besluiten maken het planologisch mogelijk om een vleeskuikenhouderij onderscheidenlijk een bio-energiecentrale op te richten.
In deze zaak werd een uit te werken bestemming voor woningbouw wegbestemd. Appellant stelt als gevolg daarvan directe planschade te hebben geleden. Het college heeft de aanvraag afgewezen omdat sprake zou zijn van passieve risicoaanvaarding.
In deze zaak staat ter discussie of appellanten passieve risicoaanvaarding kon worden tegengeworpen. De gronden waar de bouwmogelijkheden werden beperkt waren vervuild zodat voor die gronden een aanhoudingsplicht gold totdat een goedgekeurd saneringsplan was opgesteld door het bevoegd gezag. Naar oordeel van de Afdeling staat een dergelijke aanhoudingsverplichting niet in de weg aan het doen van concrete pogingen om de bouwmogelijkheden te benutten. De aanhoudingsverplichting had niet tot gevolg dat er een grote kans bestond dat de bouwaanvraag niet meer inhoudelijk zou worden beoordeeld en uiteindelijk zou worden geweigerd.
Appellant stelt schade te hebben geleden als gevolg van de woningbouwontwikkeling op de voormalige sportvelden. Door het college is gesteld dat een gedeelte van de schade onder het normaal maatschappelijk risico valt. De omvang van het normaal maatschappelijk risico is vastgesteld op 4% aangezien de herontwikkeling tot woonwijk op de voormalige sportvelden in de lijn der verwachtingen lag.
In het voorontwerp van het nieuwe bestemmingsplan heeft het perceel van appellant de bestemming "Wonen" met de nadere aanduiding ‘bedrijf’. De Afdeling leidt uit de regels af dat de agrarische bebouwingsmogelijkheden onder het oude bestemmingsplan in het voorontwerp zijn komen te vervallen. Dat in het voorontwerp bij de bestemming "Wonen" geen bouwvlak was opgenomen betekent derhalve, anders dan appellant betoogt, niet dat binnen het hele bestemmingsvlak gebouwen konden worden opgericht. De Afdeling stelt dat het voorontwerp voldoende aanwijzingen bevatte dat de agrarische bouwmogelijkheden zouden afnemen en dat dus aanleiding bestond rekening te houden met de kans dat de planologische situatie ter plaatse in ongunstige zin zou gaan veranderen.
Door het college is besloten om de vastgestelde schade niet in geld te vergoeden maar in natura te compenseren. Naar oordeel van appellant is de schade niet anderszins verzekerd omdat de woning tussentijds is verkocht.
Appellant stelt schade te hebben geleden als gevolg van de komst van een woonbestemming. Volgens appellant maakt het nieuwe bestemmingsplan het mogelijk om woningen en een half-ondergrondse parkeergarage op te richten. De Afdeling concludeert dat woningen ter plaatse niet mogelijk zijn omdat niet is voorzien in een bouwvlak voor hoofdgebouwen.
Appellant claimt schade aan zijn woning (scheur- en schimmelvorming) als gevolg van werkzaamheden van het waterschap aan de Elsbemden te Maasbree. In hoger beroep draait het om de vraag of het verzoek afgewezen mocht worden op basis van het advies van de deskundigencommissie.
Vanuit ons nieuwe kantoor bedanken wij u voor de plezierige samenwerking in 2019. Vol duurzame energie en met een flinke werklust maken wij graag samen met u ook van 2020 een succesvol jaar. Dat doen we met veel plezier, inzet en professionaliteit vanuit onze visie: Down to Earth.
Liander heeft op verzoek van het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Holland kabels verlegd wegens de aanpassingen aan de N23 Westfrisiaweg en vervolgens een verzoek om nadeelcompensatie ingediend. Een deel van dit verzoek is gehonoreerd. Een deel is afgewezen onder verwijzing naar de Schadevergoedingsregeling verlegging kabels en leidingen buiten het beheergebied van de Provincie Noord-Holland.
In geschil is of het college zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de planschade voorzienbaar was op basis van een aanwijzingsbesluit van 22 september 2005. Appellant heeft de woning op 24 augustus 2006 gekocht en was tot 27 november 2017 eigenaar van de woning.
Appellant heeft het college verzocht hem tegemoet te komen in de planschade. Met de inwerkingtreding van dit bestemmingsplan heeft het perceel van appellant een woonbestemming gekregen en is de agrarische bestemming die op dit perceel rustte komen te vervallen. Hierdoor is dit perceel in waarde gedaald. Verder brengt de bestemmingswijziging inkomensschade met zich, omdat op het perceel niet langer een agrarisch bedrijf kan worden geëxploiteerd, aldus appellant.
Appellant voert in hoger beroep tevergeefs aan dat de rechtbank niet heeft onderkend dat voor de door de SAOZ uitgebrachte taxatie hetzelfde geldt als voor het door hem ingebrachte taxatierapport, namelijk dat die pas jaren na de planwijziging is opgemaakt.
Appellant bestrijdt dat het op het moment dat hij zijn woonhuis kocht kenbaar was dat het uitwerkingsplan was vastgesteld en dat het ontwerp ervan ter inzage heeft gelegen.
Ter discussie staat de maximale planologische invulling van de tuingrond van appellant. De SAOZ heeft geoordeeld dat voor bebouwing rekening dient te worden gehouden met een afstand tot beide zijdelingse perceelgrenzen van 2 meter wegens gevelopeningen. Appellant stelt dat de SAOZ diende uit te gaan van bebouwing tot op de perceelsgrens.
In de gemeente Bergen heeft een planologische wijziging plaatsgevonden waarbij de bouwmogelijkheden van een woonwijk zijn beperkt. In het oude uitbreidingsplan gold voor de percelen de bestemming “Villa’s en Landhuizen”. Deze bestemming wordt in het nieuwe planologische regime zodanig beperkt dat er maximaal een woning mag worden gebouwd van 2.200 m³. Appellanten stellen directe planschade voor de beperking van de bouwmogelijkheden op het eigen perceel.
Appellant heeft een verzoek om schadevergoeding ingediend vanwege het Tracébesluit N18 Varsseveld – Enschede dat voorziet in de aanleg van het nieuwe Tracé N19 in de nabijheid van zijn bedrijfswoningen. Er is een stuk van zijn grond aangekocht dat benodigd was voor aanleg van het Tracé. Appellant stelt waardevermindering van zijn bedrijfswoningen en agrarisch bedrijf. Omdat dit rechtstreeks voortvloeit uit de nieuwe planologische grondslag (het Tracébesluit) wordt het beoordeeld naar de maatstaven voor tegemoetkoming in planschade.
In deze zaak zijn partijen verdeeld over de vraag of het college de in het advies van de SAOZ opgenomen taxatie aan zijn besluit ten grondslag mocht leggen en meer in het bijzonder of het college het verschil tussen de woz-waarde en de taxatie van de woning van belanghebbende in het kader van planschade deugdelijk heeft gemotiveerd.
Appellant heeft een schadevergoeding ontvangen in verband met de komst van de polderbaan, mogelijk gemaakt door het bestemmingsplan Schiphol-West en omgeving.
De eigenaar van een garagebedrijf heeft een aanvraag om planschade ingediend omdat de mogelijkheid om een supermarkt te realiseren is wegbestemd. Naar oordeel van het college kan aanvrager passieve risicoaanvaarding worden tegengeworpen.
De Afdeling stelt vast dat vanaf 2 juni 2010 voorzienbaar was dat de bouwmogelijkheden voor een verkooppunt voor brandstoffen zou komen te vervallen. De eigenaar betoogt dat van hem niet kon worden verwacht om een bouwplan in te dienen omdat een provinciale uitwegvergunning benodigd was.
Aanvrager is op 1 april 1980 eigenaar geworden van het perceel. Op dat moment voorzag het bestemmingsplan niet in de oprichting van een vrijstaande woning. Een bestemmingsplan in 1988 maakte de bouw van een vrijstaande woning mogelijk. In het nieuwe bestemmingsplan uit 2013 is deze bouwmogelijkheid weer komen te vervallen. Niet in geschil is dat het nadeel uitsluitend bestaat uit het wegvallen van dit tijdelijke voordeel.
