Appellant is eigenaar van een perceel dat in het buitengebied van Valkenswaard is gelegen. De gemeente heeft een bestemmingsplan vastgesteld waardoor de agrarische bestemming met bouwmogelijkheden voor een agrarisch bedrijf komt te vervallen en onder het nieuwe regime voornamelijk een bestemming voor natuur en waterberging heeft gekregen. In eerste instantie heeft het college om een advies gevraagd aan de SAOZ.
Appellant is eigenaar van een appartement en stelt schade te hebben ondervonden als gevolg van de planologische basis voor het realiseren van een combinatiehoogspanningslijn. De Afdeling heeft de StAB verzocht in deze zaak te adviseren. De StAB stelt dat het appartement onder de maximale mogelijkheden niet binnen de magneetveldzone van 0,4 microtesla komt te liggen. Daartoe stelt de StAB dat het voorzorgbeginsel als een juridische beperking van de maximale planologische mogelijkheden moet worden aangemerkt. De Afdeling gaat daar niet in mee.
Appellant heeft een bestaande agrarische onderneming die bestaande kassen exploiteert. Direct naast de bestaande kassen bestond de mogelijkheid om het bestaande complex uit te breiden. Deze mogelijkheid is wegbestemd. Niet ter discussie staat dat uit het gepubliceerde structuurplan voorzienbaarheid kan worden aangenomen. Ter discussie staat de vraag of de periode van elf maanden tussen het structuurplan en het ontwerpbestemmingsplan voldoende is om de bouwmogelijkheden te benutten.
Appellant heeft zich bij de planschadeprocedure vóór het primaire besluit laten bijstaan door een gemachtigde en wenst een vergoeding voor de gemaakte kosten. Het college heeft besloten dat de opgevoerde kosten niet voor vergoeding in aanmerking komen. Volgens het college volgt uit vaste rechtspraak van de Afdeling dat deskundigenkosten in de aanvraagfase alleen voor vergoeding in aanmerking komen als het inroepen van een deskundige redelijk is. Dit is volgens het college hier niet het geval, omdat de deskundige die appellant heeft verzocht advies uit te brengen, niet onpartijdig is. Die deskundige treedt namelijk ook als gemachtigde van appellant op.
Met de rechtbank is de Afdeling van oordeel dat de leegstand van het pand van appellant a en b (ingericht als supermarkt) niet als een ruimtelijk gevolg van het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan Veldwijk Noord - Winkelcentrum kan worden aangemerkt. Het bestemmingsplan maakt onder meer op een afstand van ongeveer 500 meter van het pand van appellant a en b detailhandel met een maximaal bruto vloeroppervlak van 3.000 m2 mogelijk.
Appellante betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het college passieve risicoaanvaarding aan haar mocht tegenwerpen omdat zij gedurende de benuttingsperiode geen aanvraag om omgevingsvergunning voor het benutten van de bouw- en gebruiksmogelijkheden van het pand bij de gemeente heeft ingediend. Daartoe voert zij aan dat zij ten tijde van de benuttingsperiode in het bezit was van een onherroepelijke bouwvergunning voor onder meer het verbouwen van de verdiepingen van het pand tot appartementen.
Appellant voert aan dat de gemeente, gezien de met hem gesloten overeenkomst, de planologische wijziging voor een perceel niet mocht vaststellen en hem in deze planschadeprocedure geen voorzienbaarheid en passieve risicoaanvaarding kan tegenwerpen.
Verweerder heeft ten onrechte het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan als schadeveroorzakend besluit aangemerkt. Naar oordeel van de rechtbank is het vrijstellingsbesluit van 22 januari 2008 het schadeveroorzakend besluit. Rechtbank ziet aanleiding om StAB in te schakelen. Rechtbank is van oordeel dat afgegaan mag worden op de inhoud van het verslag van de StAB en de daarbij gevoegde rapporten van de taxateur. Verweerder had advies van adviesbureau niet aan zijn besluit ten grondslag mogen leggen. Volgt vernietiging van bestreden besluit. Rechtsgevolgen worden in stand gelaten, nu StAB op lager schadebedrag uitkomt.
In casu dient een vrijstellingsbesluit (nieuwe planologische situatie) te worden vergeleken met het bestemmingsplan “Bolnes-Noord 1997” (oude planologische situatie). Tussen partijen is in geschil of verweerder bij het bepalen van de maximale gebruiks- en bebouwingsmogelijkheden op grond van het bestemmingsplan terecht de maximale invulling van de uit te werken bestemming ‘Uw’ heeft betrokken. Vaststaat dat voor de gronden met de bestemming ‘Uw’ geen sprake is van een verwezenlijkt uitwerkingsplan.
Volgens de door verweerder ingeschakelde SAOZ levert de planologische wijziging per de peildatum een waardedaling van de woning van 3,57% op. De SAOZ heeft geadviseerd om deze schade niet voor uitkering in aanmerking te laten komen, aangezien deze in haar geheel binnen het normaal maatschappelijk risico valt. Verweerder heeft dit advies overgenomen.
Het adviesbureau heeft, bij de waardering van de nadelen van de planologische wijziging, geconcludeerd dat een volwaardige, en dus rendabele, agrarische bedrijfsvoering op het perceel onder het oude planologische regime uitgesloten moest worden geacht, dit gelet op de beperkte oppervlakten van zowel het agrarisch bouwperceel als de daarbij behorende agrarische gronden, de beperkte omvang en de gedateerde staat van de bestaande agrarische opstallen en de onmogelijkheid om nieuwe bedrijfsbebouwing bij te bouwen. Onder het nieuwe regime is het gebruik van de voormalige bedrijfswoningen als burgerwoningen toegestaan. Gelet hierop is volgens het adviesbureau geen sprake van planschade.
Appellant voert in hoger beroep gronden aan met betrekking tot de overwegingen van de rechtbank over onder andere de situeringswaarde en de vraag of tegemoetkoming in een deel van de schade anderszins is verzekerd als gevolg van de herziening van het bestemmingsplan.
Het college betoogt dat de rechtbank ten onrechte tot het oordeel is gekomen dat adviezen niet ten grondslag konden worden gelegd aan de besluiten. Volgens het college kunnen de taxatierapporten niet worden aangemerkt als planschadetaxaties omdat in de rapporten geen planologische vergelijking wordt gemaakt.
Aanvrager stelt schade te hebben geleden als gevolg van onregelmatigheden die bij de vaststelling van een bestemmingsplan hebben plaatsgevonden. Onder verwijzing naar eerdere rechtspraak overweegt de Afdeling dat de gestelde onregelmatigheden niet kunnen leiden tot het oordeel dat een besluit op een aanvraag om een tegemoetkoming in de planschade niet rechtmatig is.
Aanvragers kunnen zich niet verenigen met het normaal maatschappelijk risico zoals dat door het college is vastgesteld.
Appellant exploiteerde een viskiosk op de Haagse Markt in Den Haag. Voor deze kiosk was geen vergunning verleend zodat de viskiosk in het kader van een handhavingsactie (bestuursdwang) is verwijderd. In verband met de gemaakte kosten voor de verwijdering heeft appellante een verzoek om nadeelcompensatie ingediend.
Appellant heeft een verzoek om nadeelcompensatie ingediend in verband met ondervonden gewasschade. Als gevolg van de openstelling van de Katse Heule stelt appellant dat sprake is van verzilting waardoor gewasschade wordt ondervonden.
Appellant stelt schade te ondervinden als gevolg van de realisatie van de N201. In de directe nabijheid van het object is een half klaverblad mogelijk gemaakt met bijbehorende inrichting en voorzieningen. Op grond van het voorontwerp was het voorzienbaar dat een ongelijkvloerse kruising werd gerealiseerd. Aangezien daarmee niet een half klaverblad voorzienbaar was, is het college van oordeel dat de schade gedeeltelijk voorzienbaar is.
Bij inschrijving wordt in pacht aangeboden het perceel cultuurgrond, gelegen nabij Koningshof te Oirschot.
De inschrijving eindigt op 21 februari 2019 om 12.00 uur.
In het voorliggende geval diende het oude bestemmingsplan te worden geactualiseerd waarvoor een nieuw bestemmingsplan in procedure is gebracht. Een initiatiefnemer in het plangebied wenste echter een ontwikkeling die het college eveneens gewenst achtte. Deze ontwikkeling was ook mogelijk op basis van het op dat moment in ontwerp zijnde bestemmingsplan. Om de inwerkingtreding van het nieuwe bestemmingsplan niet te hoeven afwachten heeft het college enkele vrijstellingen verleend.
Aanvrager heeft schade ondervonden als gevolg van een ontwikkeling die onder meer heeft plaatsgevonden op gronden die hij zelf heeft verkocht. In de koopovereenkomst waarmee die gronden zijn verkocht is het voldoen van € 22.500,00 afhankelijk gesteld van de afgifte van een omgevingsvergunning voor een woning. Naar oordeel van de derdebelanghebbende is daarmee de schade anderszins verzekerd.
Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft vandaag uitspraak gedaan in een aantal zaken over fosfaatrechten. Het gaat om beroepen van melkveehouders tegen de door de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (minister) op grond van de Meststoffenwet vastgestelde fosfaatrechten. Per 1 januari 2018 geldt het fosfaatrechtenstelsel. De minister kent fosfaatrechten toe op basis van, onder andere, het melkvee dat op 2 juli 2015 op het bedrijf is gehouden. Het is verboden in een kalenderjaar meer fosfaat met melkvee te produceren dan het toegekende fosfaatrecht.
Voor de gemeente Ede zijn wij betrokken bij de herontwikkeling van de kazerneterreinen in Ede. In 2011 nam de gemeente de voormalige kazerneterreinen over van defensie. De kazerneterreinen worden ontwikkeld naar een nieuw stadsdeel grenzend aan de Veluwe. Het wordt een plek voor wonen, werken en recreëren. Naast de nieuwbouw zijn er ook rijksmonumenten, gemeentelijke monumenten of karakteristieke panden.
Op grond van het oude bestemmingsplan waren ter plaatse appartementen toegestaan. In het kader van het advies om een tegemoetkoming in de planschade was geoordeeld dat de realisatie van de appartementen met een aan redelijkheid grenzende waarschijnlijkheid moesten worden uitgesloten op grond van het gemeentelijke parkeerbeleid. In de nabijheid van het perceel is namelijk onvoldoende parkeergelegenheid, aldus het college.
Appellant stelt schade te ondervinden als gevolg van de komst van 150 woningen. Door het college is de aanvraag afgewezen omdat de schade voorzienbaar is op grond van de door de gemeente vastgestelde structuurvisie. Appellant is het hier niet mee eens omdat het voorontwerp van een bestemmingsplan de voorzienbaarheid zou hebben doorbroken. In dit voorontwerp stond immers de bouw van maximaal 5 woningen opgenomen en was de agrarische bestemming voor het resterende gedeelte gehandhaafd. De Afdeling volgt appellant niet in deze kwestie.
Op grond van artikel 6.2, tweede lid, aanhef en onder a, van de Wro vloeit voort dat voor de vaststelling van het normaal maatschappelijk risico gekeken dient te worden naar het inkomen onmiddellijk vóór het ontstaan van de schade.
Een groothandel in aardappelen, groente en fruit heeft verzocht om vergoeding van omrijschade als gevolg van de afsluiting van de op- en afrit op de A59. De schade als gevolg van het omrijden is door de commissie berekend op basis van een door een verkeerskundige vastgesteld verkeersmodel. De rechtbank heeft reeds geoordeeld dat nader duidelijk dient te worden gemaakt waarom de schade is vastgesteld op basis van berekeningen van deskundigen en niet op basis van beschikbare feitelijke meetresultaten.
In geschil is of een beleidsvoornemen op de juiste wijze is bekendgemaakt. Het beleidsvoornemen is door de gemeente bekendgemaakt in De Nieuwe Ooststellingwerver. Appellant heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij niet kon weten dat de gemeente in deze krant officiële bekendmakingen deed.
Een tankstation stelt schade te ondervinden als gevolg van het vervallen van de afrit van de A59. De minister stelt zich op het standpunt dat de schade voorzienbaar is omdat op basis van de gemeentelijke structuurvisie blijkt dat de afrit kan worden afgesloten. De rechtbank was van oordeel dat voorzienbaarheid niet kan worden aangenomen op basis van een concreet beleidsvoornemen van een overheidsorgaan op een lager bestuursniveau. In hoger beroep wordt dit oordeel door de minister bestreden.
Een groenteveredelingsbedrijf wordt geconfronteerd met een planologische wijziging waarmee een vierbaansweg mogelijk is (N23). Partijen hebben afgesproken dat de eventuele inkomensschade wordt beoordeeld na de openstelling van de N23. De beoordeling van de inkomensschade is derhalve aangehouden.
