Landelijk en regionaal zijn er diverse regelingen die relevant zijn voor gebiedsontwikkeling. Dit zijn bijvoorbeeld regelingen voor het buitengebied, waarbij alleen onder voorwaarden verstening of uitbreiding van een agrarisch bedrijf mag plaatsvinden. Hierbij kunt u denken aan de regelingen “Ruimte voor Ruimte” en “Rood -voor- Groen”.
Sinds 2008 wil de wetgever af van planschadevergoedingen voor planschade die voortvloeit uit een nog nader uit te werken bestemming. De overheid heeft de mogelijkheid haar bestemmingsplannen met enige flexibiliteit in te richten. Daartoe heeft zij verschillende instrumenten namelijk de zogenaamde flexibiliteitsbepalingen. Recent is er baanbrekende jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geweest waarin extra verduidelijking inzake flexibiliteitsbepalingen is gegeven.
Door de eigenaar en exploitant van een tankstation zijn separate aanvragen ingediend. De komst van een nieuwe rondweg heeft een vermindering van het aantal passanten op de locatie van het tankstation tot gevolg. Door de eigenaar is daartoe vermogensschade gesteld en door de exploitant inkomensschade. De eigenaar en exploitant zijn separate rechtspersonen.
In het vakblad Praktijk Omgevingsrecht van september 2020 is het artikel “De onteigeningsprocedure, de Kroon op het werk (deel II)” geplaatst, geschreven door Stijn Berns en Frederik de Bruijne.
In mijn voorgaande blog (omtrent het waarderen van tankstations) heb ik aangegeven dat er op 1 januari 2019 in Nederland circa 8,5 miljoen auto’s rond reden. In het begin van 2020 stonden er 8,7 miljoen auto’s op naam in Nederland, het autobezit stijgt dus harder dan de bevolkingsgroei van 18 jaar en ouder. Dit strookt niet met de lage parkeernormen die momenteel worden gehanteerd in binnenstedelijke (her‑)ontwikkelingen.
Tot op heden zijn in 2020 een zestal rechterlijke uitspraken gedaan, die – direct of indirect – betrekking hebben op de Wet voorkeursrecht gemeenten (Wvg). In deze bijdrage wordt stilgestaan bij de betreffende uitspraken, die in lijn zijn met de vaste rechtspraak in het kader van de Wvg.
Bij tussenuitspraak heeft de Afdeling de minister opdracht gegeven om een nieuw besluit te nemen aangaande het verzoek om schadevergoeding Tracébesluit A4 Dinteloord –Bergen op Zoom. Het geschil ziet op het verschil tussen de taxatie van het object en de betekenis van de woz-waarde. De Afdeling acht het aannemelijk dat vanaf de ingebruikname van de A4 in 2014 een substantiële en structurele verlaging van de woz-waarde heeft plaatsgevonden.
Appellant is eigenaar van een woning en wordt geconfronteerd met 150 nieuwe woningen in de nabijheid. Ter discussie staat de vraag of sprake is van voorzienbaarheid. Het college had in een besluit uit 2005 de locatie aangewezen als een mogelijk toekomstige uitbreidingslocatie. Naar oordeel van appellant is dit beleidsvoornemen echter doorbroken door een later vastgesteld bestemmingsplan waarin de gronden zijn aangewezen voor agrarische doeleinden en in de toelichting geen vermelding is opgenomen van de woningbouwopgave.
Naar aanleiding van een tussenuitspraak heeft het college nader advies ingewonnen bij een adviseur. Ter discussie staan onder meer de overwegingen van de Afdeling met betrekking tot de voorzienbaarheid.
Appellant is eigenaar van een snackbar en wordt geconfronteerd met de komst van een mortuarium naast zijn snackbar. Omdat appellant zich niet kan verenigen met het besluit van het college heeft appellant een eigen deskundige/taxateur ingeschakeld om de schade te bepalen. In die rapportage is door de taxateur rekening gehouden met de negatieve gevoelswaarde van bezoekers en klanten van de snackbar bij het gebruik van het mortuarium. Naar oordeel van de Afdeling mag daar geen rekening mee worden gehouden.
Aanvragers zijn eigenaar van woningen en stellen schade te hebben geleden van het inpassingsplan waarmee de Buitenring Parkstad Limburg mogelijk is gemaakt. Ter discussie staat of de schade voor de drie onderscheidenlijke appellanten voorzienbaar was.
Aanvrager is eigenaar van een woning en stelt schade te hebben geleden van het inpassingsplan waarmee de Buitenring Parkstad Limburg mogelijk is gemaakt. Meer concreet is op korte afstand van de woning van aanvrager een rotonde mogelijk gemaakt waarmee het lokale infrastructuur wordt aangesloten op de Buitenring. Het college had in afwijking van de schadecommissie geoordeeld dat de schade voorzienbaar was en een hoger normaal maatschappelijk risico (4%) vastgesteld.
Aanvragers zijn eigenaar van woningen die in de nabijheid zijn gelegen van een planologische wijziging. Samengevat weergegeven hebben de volgende planologische wijzigingen plaatsgevonden: in 2000 is het eerste bestemmingsplan vastgesteld met een agrarische bestemming, in 2011 het tweede bestemmingsplan met een uit te werken woonbesteming en in het derde bestemmingsplan uit 2016 is woningbouw mogelijk gemaakt.
Appellant is eigenaar van een pand te Borne. Het pand is in gebruik als winkel op de begane grond en woning op de verdieping. Appellant is drijver van een kledingzaak in het winkelgedeelte. Bij besluit heeft het college een gedeelte van de Grotestraat ter hoogte van het pand gewijzigd in een voetgangerszone, waarbij fietsen en laden en lossen is toegestaan, en een algemene gehandicaptenparkeerplaats opgeheven. Appellant verzoekt om nadeelcompensatie omdat het verkeersbesluit tot inkomensderving en waardevermindering van het pand heeft geleid.
De woning van appellante ligt in de nabijheid van de nieuwe tunnel in de A9 Gaasperdammerweg. Appellante heeft verzocht om nadeelcompensatie voor schade bestaande uit aantasting van haar woongenot ten gevolge van de werkzaamheden voor de realisering van de tunnel A9 Gaasperdammerweg.
Uitspraak over het projectplan ‘Herinrichting Groote Beerze, traject 1’ dat het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant heeft vastgesteld. Het projectplan maakt het mogelijk het beekdal de Groote Beerze tussen Bladel en Westelbeers opnieuw in te richten. Het projectplan bevat maatregelen om verdroging in het gebied tegen te gaan. Twee eigenaren van nabijgelegen percelen zijn tegen het projectplan in beroep gekomen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
