Regelmatig wordt in een planschade- of nadeelcompensatieprocedure, de woz-waarde van een woning “ingebracht”. Veelal komt dit uit de koker van de aanvrager die zich wellicht afvraagt waarom hetzelfde bestuursorgaan ten aanzien van de te heffen belasting een hogere waarde hanteert dan in de schadeprocedure.
Binnen de Wethoudersvereniging zijn de wethouders het erover eens: actieve grondpolitiek is in bepaalde gevallen nodig. Een aantal jaren geleden gaven de bestuurders eerder de voorkeur aan een passieve grondpolitiek als uitgangspunt. Er is dus een verschuiving te herkennen van passieve naar actieve grondpolitiek.
Theo Pruijn is sinds 1988 werkzaam bij Gloudemans als taxateur en rentmeester en heeft alles al een keer meegemaakt. Alles? Nou nee, zoiets als een corona-crisis heeft zelfs Theo in de 40 jaar dat hij werkt niet eerder gezien. Een mooi moment om hem te bevragen hoe hij tegen de corona-crisis aankijkt.
De invoering van de Omgevingswet is alweer uitgesteld. Op 1 april 2020 is de Tweede Kamer door minister Van Veldhoven voor Milieu en Wonen op de hoogte gebracht. Ondanks dat het 1 april was is het geen grap. Deze keer is het de Coronacrisis die de emmer doet overlopen. Door de samenloop van de grote inzet die van de overheden gevraagd wordt voor de implementatie van de Omgevingswet en de bestrijding van de Coronacrisis wil de minister niet langer vasthouden aan de invoeringsdatum van 1 januari 2020. Het bevoegd gezag kan zich nu eerst richten op het belangrijkste: De bestrijding van het Coronavirus.
Halverwege maart ben ik teruggekomen van de jaarlijkse Gloudemans wintersport. Onderweg naar de bergen, ter hoogte van de bruinkoolmijnen bij Jackerath, hoorden wij dat de coronamaatregelen in Nederland werden aangescherpt. Via het inmiddels krakende radiosignaal van Radio 2 werd duidelijk dat publieke bijeenkomsten werden verboden en dat er zoveel mogelijk vanuit huis moet worden gewerkt.
Thuiswerkend Nederland zit achter de keukentafel, een bureau of in de tuin. Tussen het werken en videobellen door kan worden genoten van het uitzicht naar buiten. Wellicht valt juist nu op dat het nieuwe gebouw aan de overzijde toch wel erg groot is. De kans bestaat dat veel aanvragen om planschade worden ingediend. Tot wanneer dient een aanvraag om tegemoetkoming in de planschade in behandeling te worden genomen?
Alweer enige tijd geleden is een algemene nadeelcompensatieregeling opgenomen in de Algemene wet bestuursrecht. Die regeling is nog niet in werking getreden, omdat alle nadeelcompensatieregelingen in de bijzondere wetten gewijzigd dienen te worden. Daartoe is op 19 juli jl. een wetvoorstel aan de Tweede Kamer toegezonden. Door de minister wordt toegelicht dat alle toezeggingen aan het parlement zijn ingelost. Eén van de toezeggingen was om meer duidelijkheid te scheppen omtrent de voorspelbaarheid van de wijze waarop de overheid omgaat met verzoeken om nadeelcompensatie.
Verzoekers worden in een planschade- of nadeelcompensatieprocedure in de praktijk vaak bijgestaan door juristen, maar ook door andere deskundigen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een hydroloog of een accountant. In deze blog probeer ik een overzicht te geven ten aanzien van het verzoek tot vergoeding van de deskundigenkosten.
In een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) van 26 juni 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:2025) zien we een voorbeeld van te ver verwijderd causaal verband.
In een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 12 juni 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:1889) wordt de taxatie van een appartement en de geconstateerde waardedaling uitvoerig besproken. De betrokken adviseur heeft hiervoor gebruikgemaakt van de huurwaarde(kapitalisatie)methode.
Per 2024 dienden alle asbestdaken te zijn verwijderd, althans dat wilde de minister met instemming van de Tweede Kamer.
Regelmatig wordt in een planschade- of nadeelcompensatieprocedure, de woz-waarde van een woning “ingebracht”. Veelal komt dit uit de koker van de aanvrager die zich wellicht afvraagt waarom hetzelfde bestuursorgaan ten aanzien van de te heffen belasting een hogere waarde hanteert dan in de schadeprocedure.
Appellante heeft een aanvraag ingediend om nadeelcompensatie en tegemoetkoming in planschade in verband met de herontwikkeling van het Raadhuisplein. Bij besluit van 16 augustus 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Smallingerland appellante een vergoeding van € 20.434,00 als nadeelcompensatie voor het jaar 2012 toegekend en een aanvraag om tegemoetkoming in planschade afgewezen. Volgens het college is de planologische situatie voor appellante niet verslechterd. De bereikbaarheid van het bedrijfspand is niet verminderd en de parkeervoorzieningen zijn eerder verbeterd dan verslechterd.
Appellante is eigenaar van een aantal percelen en heeft deze percelen in gebruik ten behoeve van een agrarisch bedrijf. Zij heeft een verzoek om nadeelcompensatie ingediend, verband houdende met de peilopzet van de Maas en de vernatting van de percelen. Dit verzoek is afgewezen. Appellante betoogt dat de minister heeft miskend dat de adviescommissie de verkeerde rekenmethode heeft toegepast bij het bepalen van het oorzakelijk verband tussen de peilopzet en de gestelde schade.
De Afdeling had eerder geoordeeld dat het college binnen een gestelde termijn een motivering diende te verstrekken tussen de vastgestelde waarden in het kader van de beoordeling van de planschade en de vastgestelde woz-waarden. Die termijn is opgebruikt verstreken. Het college heeft ook niet om verlenging van deze termijn gevraagd.
Appellant wordt geconfronteerd met een vergroting van een agrarisch bouwblok in de directe nabijheid. Ter discussie staat de maximaal planologische invulling voor de geuroverlast.
Appellant kan zich niet verenigen met het deskundigenadvies van de SAOZ dat de gemeente aan haar besluit ten grondslag heeft gelegd. In hoger beroep is een second opinion van Gloudemans overgelegd.
Appellant kan zich niet verenigen met het deskundigenadvies dat de gemeente aan haar besluit ten grondslag heeft gelegd. In beroep is een second opinion overgelegd.
Het normaal maatschappelijk risico is vastgesteld op 4% van de waarde van de woning. Daardoor resteert van de waardedaling van € 15.000,00, € 4.600,00 aan tegemoetkoming in de planschade. De derdebelanghebbende kan zich hier niet mee verenigen en heeft bij de Afdeling aangevoerd dat een normaal maatschappelijk risico van 5% aan de orde dient te zijn.
Deze week een aantal uitspraken over de afwijzing van een verzoek om schadevergoeding van inwoners van Venlo. Zij hadden de voormalige minister van Infrastructuur en Milieu (nu: Infrastructuur en Waterstaat) gevraagd om de waardedaling van hun woning te compenseren als gevolg van het ‘tracébesluit Rijksweg A74’.
Appellant heeft een verzoek om nadeelcompensatie ingediend wegens het verbod op gebruik als prostitutie-inrichting waardoor zijn panden in waarde zijn gedaald.
Appellant is eigenaar van een woning op korte afstand van een hoogspanningsverbinding. De planologische wijziging heeft tot gevolg dat de zwaarte van de hoogspanningsverbinding zal toenemen van een gecombineerde 380/150 kV-lijn naar een 380/380 kV-lijn. De vraag staat centraal of appellant als gevolg van deze wijziging in een planologisch nadelige situatie is komen te verkeren.
Bij besluit van 26 maart 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat een verzoek om nadeelcompensatie in verband met het tracébesluit weguitbreiding Schiphol-Amsterdam-Almere afgewezen.
Besluit van 3 april 2020, nr. 2020000680 tot aanwijzing van een onroerende zaak ter onteigening in de gemeente Haarlemmermeer krachtens artikel 78 van de Onteigeningswet (onteigeningsplan De Veldpost)
Namens de rechtsvoorganger van North Sea Port (beheerder en eigenaar van het havengebied Sloehaven ten oosten van Vlissingen) is een verzoek om nadeelcompensatie ingediend wegens de wijziging van de begrenzing van het Natura 2000-gebied “Westerschelde & Saeftinghe”. North Sea Port stelt als gevolg van wijzigingsbesluit 19,1 miljoen schade te lijden omdat het niet meer mogelijk is om perceel B3 te ontwikkelen en ter plaatse van B3 een nieuwe natte ontsluiting van het havengebied aan te leggen ten behoeve van de percelen B1 en B2.
Binnen de Wethoudersvereniging zijn de wethouders het erover eens: actieve grondpolitiek is in bepaalde gevallen nodig. Een aantal jaren geleden gaven de bestuurders eerder de voorkeur aan een passieve grondpolitiek als uitgangspunt. Er is dus een verschuiving te herkennen van passieve naar actieve grondpolitiek.
